Of je nu groot of klein bent, in welk stadium van je leven ook,
de ‘oproep’ geeft het signaal dat het doek opgehaald moet worden
voor een avontuur, een mysterie of een transformatie.Joseph Campbell
De Flinstone-mobiel was nog niet uitgevonden toen hij door het bos liep, zijn oren gespitst om gevaar snel te kunnen lokaliseren. Zodra hij een beer in zijn buurt gewaar werd, trad een vernuftig systeem in zijn hersenen in werking. Het zorgde ervoor dat het angstzweet hem uitbrak en dat hij het op een lopen zette of andere manieren bedacht om een regelrechte confrontatie met de beer te vermijden. Zonder dit systeem zou hij misschien met open armen op de beer zijn afgestapt, die hem dan uiteraard zou opgepeuzeld hebben.
Vandaag hebben wij datzelfde schitterende systeem, dat ervoor zorgt dat wij in levensbedreigende omstandigheden kunnen overleven, nog steeds in ons. Alleen geraken de meesten onder ons zelden of nooit in zulke extreem gevaarlijke omstandigheden verzeild. Het systeem, dat er niet van houdt werkloos te zijn, treedt nu bij het minste beetje spanning al in werking. Bij een griezelige film. Een sollicitatie. Een huis kopen. Iets nieuws dat we willen uitproberen. Schilderen, dansen, je verhaal schrijven,…
Als we niet in de gaten hebben dat de angst waar dit systeem ons mee opzadelt alleen in levensbedreigende situaties zijn nut heeft, en dat deze situaties allesbehalve levensbedreigend zijn, doen we er alles aan om deze situaties te vermijden. We stellen dingen uit of hakken knopen niet door. Nochtans nodigt iets wat we spannend vinden ons net uit om onze grenzen te verleggen. Wat eerst buiten onze comfortzone aanvoelt, zal als we ons hierover zetten, snel comfortabel zijn. Denk maar aan hoe je als kind leerde fietsen. Eerst ging dat vast heel stuntelig. Met veel vallen en opstaan waarschijnlijk. Maar je zette door en nu is fietsen een fluitje van een cent. Kinderen laten zich niet in de luren leggen door hun angstsysteem. Ze volgen hun gevoel en zo groeien ze. Als volwassene zijn we dat vaak verleerd. Vinden we iets spannend, dan hebben we duizend en een redenen om het maar niet te doen. Zo houden we onszelf klein.
Ik kan ervan meespreken, want ik was een vermijder eerste klas. Pas toen ik dit hele systeem doorkreeg, besloot ik mijn persoonlijke ontwikkeling niet langer tegen te houden. Door mijn ervaring geef ik je graag deze tip mee: voel je angst? Ga dan na of je werkelijk in een levensbedreigende situatie zit. Meestal is dat niet het geval. Meestal vind je iets slechts spannend. Dat is een uitnodiging om het toch te doen. Om je grenzen te verleggen, je comfortzone uit te breiden. Het is een kans om te groeien.
Heb je al eens gedacht je verhaal op te schrijven? Maar vind je het spannend in je herinneringen te duiken? Denk je dat je niets te vertellen hebt? Durf je je verhaal niet aan papier toe te vertrouwen? Schrikt het je af om je woorden met anderen te delen? Dan nodig ik je graag uit het toch te doen. Stilstaan bij je verleden, er op een nieuwe manier naar kijken, zorgt voor een comfortabelere en gelukkigere toekomst.
Ik nodig je graag uit mee te doen met onze cursus ‘Schrijven over je leven’. Tijdens vijf sessies ervaar je wat over je leven schrijven met je doet, je ontdekt je rode draad en je creativiteit. Je beleeft plezier aan het schrijven en dingen uit je kindertijd kunnen geheeld worden.
Het is een kans om steviger in je leven te staan.
